F*ck Facebook!

Er was eens, ooit, in een ver grijs verleden, je weet wel, toen er nog geen hobbels waren en alleen nog maar kuilen, social media.
 
Huh, denk je misschien, da’s een raar begin van een sprookje. Want social media, dat is er toch nog steeds? Hiero Dirk, kijk dan: Facebook, Instagra-..

Ja, wacht even, sorry dat ik je onderbreek.

Natuurlijk is dat er nu nog steeds, social media. En hoe! Maar - en nu komt het - we, wij met z'n allen, we zijn het in de loop van de tijd een beetje verkeerd gaan gebruiken. Al dan niet lichtjes gedwongen gemotiveerd door de social media kanalen herself!
 
Sociaal doel
Kijk, ooit was het vooral sociaal bedoeld; een laagdrempelige manier van contact houden, lijntjes bewaken met verder weg wonende vrienden of familieleden, het begluren ik bedoel het bekijken van exen en zien wat er van hen was geworden, enzovoort.
 
Chronologische volgorde
Maar niet alleen dat. Want ook, of nee: júist, ondernemers hadden profijt van social media. Een leuke post leidde bezoekers naar je website, wat weer kon leiden tot verkoop. Wie was er niet blij mee?

En je leerde je publiek kennen. Door ze terug te volgen bijvoorbeeld.

Maar toen. Toen kwam het woord wat je niet zo vaak hoort. Althans. Toen. Tegenwoordig wordt je er mee dood geslagen. En ik begin er nu ook weer over. Maar tis misschien wat taaie kost. Ga nog even een keer recht zitten en trek jezelf er even doorheen, want ik kom zo met mijn visie.
 
Algoritmes
Algoritmes dus. En daarmee bedoel ik dat er, door de platforms, allerlei formules werden losgelaten op al die berichten met als gevolg dat jij alleen nog maar de berichten voorgeschoteld kreeg waarvan zij denken dat jij dat interessant vindt.

Volg je het nog?
 
Klikgedrag
Op zich niet zo heel raar hoor. Want drinken uit een waterval is ook best lastig. En dat ze je een beetje helpen met de zin en onzin van elkaar te scheiden conform jouw persoonlijke interesses. Je zou zeggen: daar is niet zoveel mis mee. Toch?

Alles, werkelijk alles, wordt gemeten. Klikgedrag, wat je interesse heeft, waar je blijft hangen.
Wat is nu mijn punt? 

Ik weet niet in hoeverre je op de hoogte bent van die statistieken, maar ga er maar vanuit dat jouw content (als bedrijf) zo'n pak-‘em-beet aan 4 tot 7 % van de mensen die jou volgen wordt getoond.

Dat is niet veel. 

Vind je ook niet? 

Nu is daar een oplossing voor, zeggen die platforms dan. Raad eens? Een boost! Inderdaad. Maar dan moet je betalen.
Dus dat doe je, je betaalt. Want je wil een zo groot mogelijk bereik genereren, toch? Maar zo krijgt dat hele social media best wel veel macht. En inmiddels komen we op een punt waarop het een beetje tricky wordt.
 
Down Under
Want ik kan het je nog sterker vertellen. In Australië werd onlangs een wet aangenomen waarin stond dat Facebook moest betalen aan kranten uit Australië. "Ja," zei de overheid aldaar, "de content die zij op Facebook zetten is hele goede content en die laat Facebook zien aan haar gebruikers dus is het niet meer dan terecht dat ze daar ook voor gaan betalen." Voor niks gaat de zon op, immers, en dat is Down Under niet anders.

Vergenoegzaam zaten ze achterover. Zo, dat hadden ze mooi geregeld voor hun lokale bedrijven.

"Nou," zei ome Mark Zuckerberg (die van Facebook), "no way mate. Weet je wat wij doen? Wij zetten de posts van jullie kranten wel uit, als het zo moet."

Kort samengevat: Het kostte de kranten 80% aan lezers!! Tachtig! En dus geen kliks. En dus geen advertentieinkomsten. Koekoek!
Wat denk je? Australië draaide de wet weer terug. Inclusief excuses. Ze zouden het nooit meer doen. Over Facebook-macht gesproken!

Oké, Dirk. Stoppen dan maar?
Nee. Niet stoppen. Maar wel: anders gaan gebruiken! 
 
‘Vruuger’
Wil je weten wat ik vind? Ik vind dat we terug moeten naar de social media van ‘vruuger’. Waarin we social media gebruikten om aan te zwengelen, om bezoekers naar je website te krijgen.
 
Stel dat zij-van-Facebook op een dag besluiten om de percentages die ik eerder noemde (4% - 7%) nog verder naar beneden bij te stellen, wat dan? Afhankelijk zijn van Facebook, wie wil dat nou? Jij toch zeker niet.
 
Van laag naar lezing
Laten we teruggaan naar onze eigen kern. Een mooie site met relevante content. Want P&R en reclame, da’s ongevraagd. Maar content zoek je bewust op. En da’s een heel verschil.
Social media: prima, maar niet als focus.
Want een bereik van 18 mensen op social media, dat vinden we laag. Dat vinden we weinig. Dat getal werkt demotiverend.
Maar moet je je voorstellen dat er 18 mensen in je woonkamer staan. Wow! Dan geef je ineens een lezing aan ‘wel achttien mensen!’. Kortom, het is allemaal een kwestie van perspectief.
 
Leuk!
Laten we teruggaan naar onafhankelijkheid. En ik zeg niet: kap met social media. Zeker niet! Social media biedt een geweldig, laagdrempelig platform om te laten zien wie je bent, waar je voor staat, wat het DNA is van jouw bedrijf. Social media is leuk! En laten we het niet méér maken dan dat.
 
Keertje sparren hierover? Leuk, doen we! Maak direct een afspraak, dan plannen we wat in.